Vandaag viel de nieuwe Cochon Bleu in de brievenbus.

 

 

Ooit was ik hun geluidsman.

Ik had ze wijsgemaakt dat ik er verstand van had maar eigenlijk wilde ik gewoon graag met ze mee.

 

Je kwam nog eens ergens, er gebeurde altijd wat onderweg en bovendien was ik fan.

Op de gekste plekken en onder de meest idiote omstandigheden wist de band me te raken. Op een bepaald moment gedurende de avond sloeg altijd de gekte toe en gebeurden er fantastische dingen op het podium.

 

 

Doordat de band redelijk gemarineerd door het leven ging viel er met regelmaat iemand om of uit.

Hoe graag ik dat ook gewild had, ik was niet goed genoeg om ze vervangen. Dat deed Tiedo die geloof ik alle posities in de band wel eens bezet heeft.

 

Het kon dan ook niet lang duren voor hij ook mijn baantje overnam.

 

 

Vervolgens kwam ik op het lumineuze idee de hele band te vragen bij de Nozems te komen spelen.

Met grote gevolgen: we maakten de cd ‘De Cooperoazie’ en deden een dertigtal optredens .

 

 

 

Nu staan de mannen weer geheel op eigen benen en brengen hun 6e (!) CD uit.

 

De vorige cd’s kregen fantastische recensies, wereldwijd en ook deze gaat waarschijnlijk weer hoog scoren op de jaarlijstjes van vele journalisten.

 

De vijftien nummers hebben mysterieuze titels als ‘Wrouf, Wrouf’, ‘Syzygie’ en Youpy Youp’ en zijn als vanouds in een soortement Cajun-Frans gezongen.

 

Ondanks dat er een aantal snelle dansbare nummers op staan is er ook ruimte voor medium-temponummers die trouwens niet minder hard swingen.

 

De band is inmiddels ver verwijderd van hun begindagen als cajuncoverband.

Op ‘,Not Blue’  is sprake van een soort Americana-muziek met ingenieuze ritmiek en zeer gevarieerde arrangementen.

 

Ook in de composities is de variatie groot. Hoe kan het ook anders met drie fantastische componisten in 1 band?

Dat is sinds die lui uit Liverpool niet vaak meer voorgekomen.

Mooi dat een groep na al die (16) jaren nog zo kan groeien.

 

Herman Grimme zette alles zeer vakkundig op de band.

In zijn huiskamer!

 

Met die recensies zal het wel weer goed komen maar wat zou het mooi zijn als deze plaat ook goed verkocht wordt en dat Cochon Bleu eindelijk eens de podia betreedt waarop ze thuishoren.

 

Boekers aller landen, doe je werk!

 

CD-PRESENTATIE 12 OKTOBER, VIADUKT, GRONINGEN