Trees Rouw schoot raak in Borger

Tijdens het optreden van De Grup in VanSlag te Borger maakte Trees Rouw een aantal prachtige foto’s.

Vier sterren voor De Grup in DvhN

Joep van Ruiten schreef een fijne recensie in het Dagblad van het Noorden.

Door VanSlag was hij midvoor op de eerste rij geplaatst zodat de artiesten precies konden zien of het gebeuren hem al dan niet beviel. Voor beiden kanten een merkwaardige ervaring. Gelukkig voor de Grup pakte het goed uit.

Het artikel hieronder verscheen op maandag 10 december in de krant.

 

Gebeurtenis: muziekvoorstelling De Grup. Door: Iemandsland Met: Otto Groote, Bert Hadders, Lex Koopman, Hans Lass, Marcel Wolthof, Erik Harteveld en Rosa Veldman. Gezien: 8/12 VanSlag Borger Publiek: 110 (uitverkocht) Nog te zien: 14/12 Hoogezand, 15/12 Grolloo, 21/12 Roswinkel, 16/2 Emmen, 1/3 Engerhafe (D), 16/3 Groningen, 27/3 Stapelfeld (D)

Terwijl de herinneringen aan Iemandsland (2015), Kapitein Kolk (2016) en Roegzand (2017) nog in het achterhoofd spoken, trekt stichting Iemandsland alweer met iets nieuws door de regio. Dit keer heet het De Grup, een gewiekste en gezellige terreinverkenning waarbij het meer om de muziek en de grappen gaat dan om het theater en de verbeelding, en ondertussen op vermakelijke wijze wel degelijk iets zinnigs wordt aangekaart. Voor podium VanSlag betekende het zaterdag de 356ste culturele activiteit in zes jaar tijd.

Vertrekpunt is de band tussen Bert Hadders en Otto Groote, twee muzikanten die aan weerszijde van de grens opereren en waarvan de voorvaderen uit de omgeving van Westerbork afkomstig zijn. Hadders zingt in het Veenkoloniaals. Groote doet dat in het Plattdeutsch. Ze worden voorgesteld door duvelstoejager Erik Harteveld. Die met een clipboard in de hand en turfsteker-Duits in de mond verschillen en overeenkomsten toelicht, benadrukt en verklaart.

Taal staat centraal in De Grup – wel zo aardig nu het Nedersaksisch onlangs een vooralsnog vrijblijvende zegen heeft gekregen van de rijksoverheid. De voorstelling biedt daarbij een mogelijkheid om zelf na te gaan in hoeverre de meest gesproken streektalen in Nederland en Duitsland inderdaad op elkaar lijken. Afgaand op de teksten van Groote: het is een zeer knappe Drentse of Groninger kop die álles verstaat en begrijpt.

De muziek houdt de boel bij elkaar. Waarbij opvalt dat de liedjes van Hadders qua geluid en compositie spannender zijn dan die van Groote. Hoewel het ook een kwestie van voorliefde en herkenning kan zijn, lijkt het alsof laatstgenoemde muzikaal in de melancholieke troubadour-traditie staat, terwijl Hadders meer met muziektradities en ook ironie wil spelen. Met andere woorden: er is voor elke smaak iets.

Voor wie daar niet genoeg aan heeft, heeft De Grup meer te bieden. Zoals Lex Koopman, een uitstekend gitarist. Zoals een doordachte uitdossing van de band: haute couture uit het Boertangermoeras waarin veelvuldige dustbowl-dress citaten zijn verwerkt. Zoals een pauze gedurende het bijna twee uur durende programma. En een flinke stapel witzen en wijsheden van spreekstalmeester Erik Harteveld, die paar keer muzikaal meedoet op gitaar en accordeon.

Zelfs aan interactie is gedacht. Eerst door Rosa Veldman in Schwester-tenue het publiek een DNA-test te laten afnemen. Uit de uitslag blijkt dat iedereen aan elkaar verwant is: de familie Trip, de familie Smeenge, de familie Meijering, de familie Woltinga. Daarna middels een door Hadders en Groote via de telefoon gecomponeerd nummer waarin alle mensen broeders worden. En tot slot een Nedersaksisch meezing-lied met internationale regels als mmmmmm en tadada-tadadam.

 

VanSlag (Kokeleko)

 

‘Muziek voor als de stroom uitvalt’

 

Hoewel Bert Hadders (1962) zo’n veertig jaar geleden zijn geboorteplaats 2e Exloërmond verruilde voor het leven in ‘Stad’ bouwde hij middels de personages in zijn liedjes een nieuwe, virtuele nederzetting in de Drents/Groningse Veenkolonies.

 

In de uit ‘arbeidersrode’ bakstenen opgetrokken woningen langs dat kaarsrechte kanaal wonen de dominee die om regen bidt, de kluizenaar die drie keer de Duitse Lotto won, de boer die niet mee mocht doen aan BZV, een bijstandsmoeder met lege koelkast en kapotte Lada en de politicus met het revolutionaire werkgelegenheidsplan. (“ruimtevaart achter de dijk”).

 

Op het kerkhofje ligt Okke Kluun, de laatst ter dood veroordeelde misdadiger van Groningen naast Eltjo Siemens, slachtoffer van politiegeweld tijdens de landbouwstakingstaking van 1929.

 

Hadders bezingt deze mensen met empathie, humor en aandacht voor detail.

 

Muzikaal worden de liedjes vormgegeven door het fantasierijke en volstrekt originele gitaarspel van Joost Dijkema (1989). Over de rudimentaire basis van Hadders fingerpicked autodidact Dijkema zich een weg naar de gitaarhemel.

Samen maakt het duo Veenkoloniale volksmuziek met invloeden van folk, country, blues en schlager met als basis altijd een memorabele popmelodie.

 

Egbert Hovenkamp 2 vat de avond voor u samen in een ter-plekke-poeem

Vanaf zijn plekje naast het kerkorgel in Vanslag is poeet nummer 1 van Drente, Egbert Hovenkamp De Tweede niet veel ontgaan. Op zijn geheel eigen wijze vatte hij de avond samen in een van de van hem bekende ter-plekke-poëmen.

 

Overigens is Egbert hier gefotografeerd in een andere kerk, bij een ander orgel door iemand waarvan ik de naam niet weet.

 

TerPlekkePoeem, schreven tiedens het optreden van Bert Hadders & De Nozems (’t was ok het ofscheid van Bert, as gemeeintezaanger van Börger-Odoorn) in Podium Van Slag, Börger, 25 oktober 2014:
 
 

BOSKLOPPER KLOPT OP HOLT

 

De spanning is unpielbaor stegen
het verhaol van de vunden baanden
komp tot klaank, komp tot kleur –

 

dizze naacht, dizze naacht van de naacht
een stemmige gitaar, jaachtige klaanken Continue reading “Egbert Hovenkamp 2 vat de avond voor u samen in een ter-plekke-poeem”

Sylvia Fledderus beschrijft een avondje Bosklopper

Eens in de paar jaar ontsnappen er enkelen uit de veenkoloniën en in de jaren ’90 vertegenwoordigde ik die groep samen Bert Hadders. Hoewel ik de ruimte en de leegte enorm waardeer ben ik na mijn studie er niet gaan wonen. Dat kun je er wel goed hoor, de uitzichten zijn eindeloos, maar de mogelijkheden om je als puber te vermaken waren toen ik er woonde omgekeerd evenredig aanwezig. Gelukkig was er een bibliotheek. Nu zal het allemaal wel anders zijn.

 

Vandaag was ik even terug, nou ja in Borger dan. Bert Hadders trad met zijn begeleidingsband De Nozems op in een uitverkocht Cultuurpodium VanSlag, voor veenkolonialen en zullie van t zand.

 

Nu moet een boerenzoon in de Veenkoloniën gewoon boer worden, simpel zat. Maar voor Bert hadden ze boven gelukkig een ander plan. Continue reading “Sylvia Fledderus beschrijft een avondje Bosklopper”

Einde Gemeentezangerschap

Het optreden in Vanslag was tevens het afscheid van het Gemeentezangerschap.

 

Van de eveneens binnenkort vertrekkende burgemeester Marco Out kreeg ik naast waarderende woorden ‘Geen achterdocht maar wel een fles jenever en een Drentse Turf'(koek).

 

 

Nozems in Vanslag te Borger

In de kerk waar mijn grootmoeder in 1903 gedoopt is kreeg onze nieuwe show de vuurdoop. Hoewel het programma de Bosklopper Tapes pas 29 november in volle glorie is te zien (Molenberg, Delfzijl) was dit wel de eerste keer met het decor van Harm Naaijer. Dat leverde prachtige plaatjes op en beloofd veel voor hoe het er uit gaan zien in de ‘echte’ theaters.

 

Het door Henk Eggens verbouwde en geëxploiteerde theater zat tot de nok toe vol en het optreden eindigde met een staande ovatie.

 

De foto’s zijn van Dethmer Kielman

 

 

Site design: Digital Magician