Volluk!
Doar gong e weer! Dizze moal was Jan der op tied bie.
Hij stoof achter zien bureau vot en kon nog net t kentaiken noteren.
23-ZN-92.
Vanuut zien roam op de twaide verdaiping van t kantoor van Vos, incasso en
deurwaarders te Appingedam zag e de olle Lada in de verte verdwienen.
n Poar moal in de weeke kwam dat olle kröt veurbie. t Roampie gong den open en der kwam n laange aarm mit n opgestoken middelvinger uut teveurschien.
Eerste poar keer haar Jan der gain aandacht aan besteed mor omdat der gain aander
gebouwen in de buurt stonden was hom laangzoam t gevuil bekropen dat t veur hom bedould was.
Via n kameroad bie de Rijksdienst voor het Wegverkeer kwam e aan de noam van de eigenoar.
n Zekere Hadders uut Stad.
Zee hom zo niks mor toun e de noam in zien computer invoerde leek t even of t ding zol ontploffen.
Na veul gekroak en gereutel kwam der n eindeloze riege aanmoanings, dwangbevelen en
betaolingsregelings op t schaarm teveurschien.
n Huile beste klant, zag Jan. Dizze man haar nog nooit van zien leven n reken op tied
betoald.
Konst wel stellen dat de neie vleugel van t kantoor deur hom financierd was.
Jan dee zien waark groag en goud.
t Mooiste was as e een dwangbevel mog ondertaiken. ‘In naam der Koningin’, ston der den boven en onderaan de bladziede zien noam: Jan Feiken.
Asof hij en de Keunigin persoonlijk t onrecht bestreden. Want betoald mos der worden!
Zo haar zien moeke hom dat leerd en hij haar der gain bosschap aan as minsken zug doar nait aan huilden.
De smoezen woar dei luu mit kwamen! Vergeten, gain geld, aander moand, heb al betoald, baank het n vergissing begoan.
Hij haar t apmoal al doezend moal heurd.
t Gejeremieer gong hom den ook t aine oor in en t aander uut.
Toch zat dei Lada mit dei uutgestoken middelvinger hom dwaars.
Dei Hadders zol t toch nait persoonlek nemen?