nieuwe serie Poolse bruid
Tag: joost dijkema
Poolse bruid recensie 3
Voor de Theaterkrant schreef Luuk Verpaalen een prachtige recensie over het theaterstuk de Poolse Bruid
waarvoor Bert Hadders en Joost Dijkema de muziek schreven :’Een hartverscheurend mooie voorstelling.’ . Lees het hier.
Poolse Bruid recensie 2
‘Twee formidabele rollen laten de voorstelling zinderen.’
Bert Hadders en Joost Dijkema maakten de muziek voor de theatervoorstelling De Poolse Bruid. NRC’s Elisabeth Oosterling schreef erover.
Recensie Poolse Bruid 1
Hoe een tekst voort kan stuwen
Bert Hadders en Joost Dijkema maakten de muziek voor theaterstuk de Poolse Bruid. Jos Visscher recenseerde voor het Dagblad van het Noorden.
Voor wie nog gaat kijken: vergeet de film. Ja, het is het bekende verhaal en ergens vormt het scenario de basis, maar Jibbe Willems heeft er een geheel eigen toneeltekst van gemaakt, eigenlijk een eigen, autonoom stuk. Niet voor niets – en waar zie je dat nog – is er een tekstboekje verkrijgbaar.
En wat een mooie en geraffineerde tekst is het geworden. Insteek: bij gebrek aan een camera leg je gewoon alles in de mond van twee acteurs: flashbacks, vooruitzichten en niet op een toneel te spelen gebeurtenissen. Dat is voor de toeschouwer aanvankelijk wel even zoeken, want Willems husselt verschillende theatrale vertelvormen door elkaar. En vaak vertellen de acteurs over zichzelf en over elkaar in de derde persoon. Als dat maar goed gaat, denk je dan, want in het begin staat de tekst het drama behoorlijk in de weg. Gelukkig nemen de makers de tijd en wordt het bijna sluipenderwijs pakkender, dreigender.
Nog even in het kort dan: een Poolse vrouw ontsnapt aan haar criminele belagers en zoekt haar toevlucht tot een boer. De toenadering verloopt moeizaam, ook al door de taalbarrière en de cultuurverschillen, maar geleidelijk ontstaat er toch een band en een zekere intimiteit. Totdat het noodlot dan toch onvermijdelijke toeslaat. Een noodlot dat in het theater moeilijk te verbeelden is, maar door die prachtige tekst van Willems wordt dat noodlot huiveringwekkend verteld.
En verder is alles in deze voorstelling adembenemend minimaal. Regisseuse Lies van de Wiel, doorgaans erg beeldend in haar voorstellingen voor Vooropleiding Theater De Noorderlingen, heeft aan drie tafels genoeg. De imposante ruimte van de schuur van boerderij De Haver heeft ook niet veel meer nodig. En de zon die door de bovenramen naar binnen schijnt, is al bijna een lichtontwerp op zich. En de beide acteurs, Lotte Dunselman en Paul van der Laan, houden hun emoties toch vooral heel knap in zichzelf. De musici Bert Hadders en Joost Dijkema mogen trouwens eveneens niet onvermeld blijven: ook de muziek is minimaal. Maar wel heel erg effectief. Alles staat hier in dienst van de tekst.
Foto’s prijsuitreiking K. ter Laan
Alle foto’s David Woltinge
Onsterfelijk
‘Bert Hadders is onsterfelijk geworden’
Bert Hadders (rechts) speelde tijdens de uitreiking van de K. ter Laanprijs enkele liedjes met Joost Dijkema. Foto Duncan Wijting
SLOCHTEREN Met het winnen van de K. ter Laanprijs is Bert Hadders, aldus voorzitter Nane van der Molen van ’t Grunneger Bouk , ,,onsterfelijk geworden’’.
De toekenning was reeds bekend, de overhandiging van de 1000 euro en het beeldje van kunstenaar Natasja Bennink vond gisteren plaats in restaurant De Boerderij in Slochteren. Hadders bedankte in zijn speech tientallen mensen. De opsomming, waarbij hij de toegestane tijd ruimschoots overschreed, ging lang goed, tot hij bij zijn broer Roelof kwam die hem op zo vaak had geholpen. Toen brak zijn stem.
Bert Hadders (1962) is de 33ste winnaar van de K. ter Laanprijs en zijn naam verdwijnt nooit meer uit de annalen van de geschiedenis van Groningen, meer precies de Groninger taal en cultuur.
Hans Gerritsen mocht, als voorzitter van SONT (Streektaal-Organisatie in het Nedersaksisch Taalgebied) het juryrapport voorlezen en dat deed hij in het dialect. Dat had hij echter beter niet kunnen doen voor een zaal met honderd diehardGroningers. Het was duidelijk dat de oud-Groningse gedeputeerde en ex-burgemeester van Haaksbergen geen native speaker was.
Wel maakte Gerritsen nog eens duidelijk waarom Hadders de prijs meer dan verdiende. Voor zijn niet-aflatende inzet voor de streektaal en als er niet zoveel muziek in hem zat, zou hij ‘een stille kracht’ zijn.
De ‘rock-’n-roller met zijn malle petje’ werkte als putjesschepper, circusact, bandmanager en bibliothecaris, schreef in 1998 zijn eerste liedje en verwierf zich daarna een plek in de muziekwereld, tot en met theaterprogramma Kokeleko met gitarist Joost Dijkema, met wie hij gisteren enkele liedjes ten gehore bracht.
Hadders was niet alleen blij met het geld. De eerdere beeldjes die hij won waren zo lelijk dat hij ze in het café liet staan, deze ging mee naar huis. De laureaat merkte overigens nog fijntjes op dat hij opgroeide in Tweede Exloërmond en aldus vermoedelijk de eerste Drentse winnaar was van deze Groningse prijs.
Friesch Dagblad recensie
Recensie De Gelderlander
Recensie Folkforum
Bert Hadders & Joost Dijkema – Kokeleko
Platex Records 2019001 / www.berthadders.nl
Vorig jaar kwam een einde aan de samenwerking van Bert Hadders en zijn groep De Nozems. Het afscheid van elkaar werd gevierd met het uitbrengen van het album Tjeu, waarin het beste van tien jaar muzikale samenwerking werd verzameld. Bert Hadders ging echter onverdroten door met het schrijven van liedjes. Veel van die liedjes werden live gespeeld in een radioprogramma van RTV Noord. Aangezien er weinig voorbereidingstijd was, koos Hadders meestal voor een eenvoudige muzikale omlijsting. Een tiental liedjes vond zijn weg naar het nieuwste album Kokeleko.
Bert Hadders schrijft over echte mensen om hem heen, de kleine persoonlijke geschiedenissen en idem dito drama’s. Hij zingt in zijn teksten nadrukkelijk over arm en rijk, verstoorde arbeidsverhoudingen, misdaad en straf. Geschiedenissen uit het verleden met verrassende parallellen met het heden. Hij laat alle muzikale opsmuk achter zich en treedt in dit opzicht nadrukkelijk in de voetsporen van illustere voorgangers als Woody Guthrie en Pete Seeger.
Na De Nozems kwam Bert Hadders in contact met de talentvolle jonge gitarist Joost Dijkema. De samenwerking pakt op dit album werkelijk voorbeeldig uit. Het gevarieerde, verfijnde gitaarspel van Dijkema tilt de muzikale omlijsting van Hadders’ liedjes naar een fraai hoger plan.
Op 5 april a.s. wordt de K. ter Laanprijs aan Bert Hadders uitgereikt voor zijn niet aflatende inzet voor de streektaalmuziek. Hadders is zelf het meest trots op zijn liedjes en hoopt dat de jury dat ook vindt. Getuige het niveau van de liedjes op dit album is dat voor de hand liggend. Kokeleko is streektaalmuziek op hoog niveau. Dit album, ook nog prachtig vorm gegeven, is een echte schot in de roos!
Assie Aukes
De Poolse Bruid
Een Poolse vrouw ontkomt op het Groningse platteland aan haar Nederlandse pooiers. Gewond vlucht ze naar de boerderij van een stugge boer. Hij draagt haar naar binnen, geeft haar schone kleren en te eten. Tussen deze twee mensen, eilanden op zichzelf die elkaars taal niet spreken, ontstaat in gebaar en gebroken Nederlands toch een voorzichtig gesprek. Terwijl hij zich zorgen maakt over de toekomst van zijn boerenbedrijf, probeert zij zich een plek in zijn huishouden te veroveren. Ze maakt schoon, kookt en houdt hem gezelschap. Ze leren elkaar steeds beter kennen, er ontstaat een band die langzaam intiemer wordt.
Maar de buitenwereld valt niet eeuwig op afstand te houden en het gevaar kruipt langzaam dichterbij.
Met Lotte Dunselman en Paul van der Laan
Regie: Lies van de Wiel
Muziek: Bert Hadders en Joost Dijkema