Bij het optreden in 1e Exloermond ontmoette ik Lenie Baptist, die 50 jaar geleden op me pastte en volgens mijn zus ook ukelele voor ons speelde.

 

Ook sprak ik met de man die zowel mijn vader als mijn moeder ten grave gedragen had. (letterlijk)

 

In de mail zat het verhaal van Ariel Hosman die door Amerika reed met de Nozems op vol volume:

 

‘Totdat ik door “the Valley” reed richting Bakersfield.

Een smalle hele rustige provincialeweg, ik kwam een bergje over en zag daar gigantische velden liggen in een ontzettend droog gebied van Amerika.

Net op het moment dat ik me afvroeg hoe het spul hier wel niet groeien moest en ineens gigantische automatisch rijdende beregeningsinstallaties zag, begon het lied… ‘Domnee Domnee’…….Alsof het niet waar was….. ik heb hard gelachen…. Val ik van mijn geloof af en is dit voorbestemd? Hahaha, of is het toeval en komt het een bij het ander….. een ontzettend leuke ervaring, dat juist op dat moment jouw nummer voorbij kwam met die inhoud…… prachtig… dat beeld blijft lang hangen, dat verzeker ik je.’

 

 

Vandaag heb ik uren op een terras doorgebracht met Feiko Bouman.

 

Feiko is in Australie een bekende architect en is in Groningen om zijn memoires te schrijven.

Hij is hier geboren in de jaren veertig en op achtjarige leeftijd met zijn ouders naar Australie vertrokken.

 

Feiko is een fan van de Nozems en rijdt in Sydney rond met onze muziek op de stereo!

 

Interessante en aardige man en een fenomenaal architect.