Ons Appie is n vrumde/ hij sprekt de toal nait meer

 

 Hij nuimt zukzulf nou Albert/ en proat as n meneer

 

Hij het meer boven d ogen/ hij het meer op de baank

 

Soms komt e op viside/ mor dat duurt maisstied nait laank

 

 

Want ons Appie is ons Appie ja nait meer en dat dut zeer 

 

 

Ons Appie is perfesser/ in wat dat wait gainnain

 

Zien wief zugt ons nait zitten/ dus hij komt altied allain

 

Zien aigenwieze kinder/ proaten hooghaarlemmerdieks

 

En ze zeggen as ik trugproat/ ‘we verstaan u niet oom Rieks’

 

 

Want ons Appie is ons Appie ja nait meer en dat dut zeer

 

 

 

Hij kon altied al goud leren/ tas mit bouken achterop

 

N houtje-touwtje jaase/ en n groode zwaarde fok

 

En zo voak kreeg e klappen/ op henweg en weerom

 

En wel mog hom den helpen?/ Want ik was staark mor stom

 

 

Nee, ons Appie is ons Appie ja nait meer en dat dut zeer joa, dat kriegst van dat geleer