Vanaf zijn plekje naast het kerkorgel in Vanslag is poeet nummer 1 van Drente, Egbert Hovenkamp De Tweede niet veel ontgaan. Op zijn geheel eigen wijze vatte hij de avond samen in een van de van hem bekende ter-plekke-poëmen.

 

Overigens is Egbert hier gefotografeerd in een andere kerk, bij een ander orgel door iemand waarvan ik de naam niet weet.

 

TerPlekkePoeem, schreven tiedens het optreden van Bert Hadders & De Nozems (’t was ok het ofscheid van Bert, as gemeeintezaanger van Börger-Odoorn) in Podium Van Slag, Börger, 25 oktober 2014:

 

 

BOSKLOPPER KLOPT OP HOLT

 

De spanning is unpielbaor stegen
het verhaol van de vunden baanden
komp tot klaank, komp tot kleur –

 

dizze naacht, dizze naacht van de naacht
een stemmige gitaar, jaachtige klaanken

 

Jogie, waor binj dan?
binj op zeuik naor de zun?
brèengt ’t leven je in toezel?
wat doej d’r met?
klappen van de meulen…klappen van de wieken

 

Volkskovviehoes wör “Volledige Vergunning”
Lola en de trein
Lola en de kruul
Lola en ’t veurbij
Lola en ’t weerum
Lola en de tied
Lola en de fiets
Lola, de cèenten en ’t zoepen
Lola op gitaar, bas en trommen

 

de leste trein naor Knaol
de leste maol, waant de stad zit vol met gekken
laot ze maor verrekken daor
ik wul niet dood
en a’k schieten moout
dan wul ik dat vergees
ik ga naor Knaol
Stad plukt mij kaol
ik zoep teveul…ik kroep teveul
ik gao veur de leste maol naor Knaol

 

(de baandrecorder, de baanden,
de opnaomes, de wèens, dichtbij hoes)

 

een waals oet ’t duuster van klaanken
’t graanst naor veuren
pietereulie op buusdoouk
dan de daans
’t duuster;
hol mij vaast
in dizze waals oet ’t duuster
een pak op pèens
mouwen umhoog
’t kan mij nix verschelen
dit duuster
dizze waals
hol mij vaast
in dizze waals
in dizze maot
duuster geluud
törf dreugt
op leeg laand waorover een waals daanst

 

de moord en de braand
’t vrömde volk
met heuil veul sokken vol
-de verkaansies naor wied vort
-de kleer um lief en leden
waor komp aal dat gèeld vort?
de moord en de braand

 

met Karstfeest allent
de buusdoouk reer ik vol
gele vla in schone kommen
hoou laang duurt zuks
in uren zunder èend?
dizze uren met zicht op de buren

 

Biebel en Hunnig
de Bode van “t Locht
laangs de deuren
de waarmte van een luusternd oor
-voout tussen de deur-
G-d zörgt daorveur
G-d is gooud
G-d is allennig alleein
hij is de Bode van Zien Locht
hij zörgt dat Zien Woord wodt verkocht
Biebel en Hunnig
’t Zeuite Woord

 

’t verleden sprek in gedaachten
’t benul is versleten
naomen gliert vort oet gezichten
tied krummelt zuch untelbaor klein
waj löslaot komp je aachterheer
je jaogt vort
je rooupt weerum
je zeuikt je hoes
je leeft ’t verleden in dèenken wat zal weden

 

’t zal almaol weer goud kommen
maok je maor niet drok
haol je kop oet ’t zaand
kiek um je hen en zeei
hoou gooud of ’t is
de scheuvels over ’t ies
naor een neie dag
waor ales gooud is
kop oet ’t zaand

 

waor de bruud an komp weijen
eerst as foto
dan de warkelekheid waorin zie
veul schierder is
de sloot vraog ik naor èechte leeifde
de aovend…de berrestee…de waarmte
van èechte leeifde die in honderdoezend stukken
die mij belaogt as de wind um een hoes
waorin ik zit te liemen tot leeifde waor is

 

(en dan de törf en de jenever
oet de haanden van de burgervaoder
as waordering…as bliek)

 

de eerde beeft
een veuroetzicht leeft
daj wonen
daj sjezen kunt
waant allent in dizze wereld
b o e m b o e m
gien eein um mij hen
heuilemaol allent
elk en eein is vort
b o e m b o e m
ruumte um mij oet te leven

 

de Fransoos is loos
maor ik gao niet met
laot ze maor lopen
ik blief hier
Keuning, Keizer, Admiraol
aal dat volk aalmaol
laot ’t oorlog weden
laot ze maor lopen en marcheren
de leeifde, daor he’k met van dooun
op ’t slagvèeld rak de leeifde oettèeld
de Fransoos is loos
maor ik gao niet met

 

vrouw Fransen gef underdak
elk en eein was vort
op weg naor een wisse dood
verlaoten straoten
gieneein um met te praoten
de haalve maon schient over waorheid en waon
wel niet leeft is dood
naomen raokt vergeten
wat gebeurde
lig opsleuten in herinnerings
aj loopt over vanneis verlaoten straoten
en in jezölf te praoten

 

op pad naor ’t Beloofde Laand
de duvel neugt je te daansen
loop deur…loop deur…kop d’r veur
d’r is eein weg naor ’t Beloofde Laand
bij Jezus an de haand
naor de poort
met het Waore Woord
niet dat van Sunterklaos
maor van de Grote Baos
de leste dag; klap in haanden
daans…loop deur…loop deur

 

sloten wörden graoven
schup in de grond
Mond nao Mond
borrels hold de mooud d’r in
Knaol stroomt een graoven verhaol
dan nog eein naacht allent
en dan weer bij je
ik graof in mien verlaangen
umkleeid met gien dreuge draod meer an ’t gat
graoven…slaoven…schup in de grond
Mond naor Mond

 

as Julio geeit zingen
spring ik een gat in de locht
vleeig vrijwillig oet de bocht
tattoes op de scholders
(heur olders hebt gien weeit van wat ze döt
as Julio geeit zingen)
neonlaampen schient op heur lief
dat dingen veuilt
die as Julio zien stem met heur döt

 

waarm eten en ’t weer
waor of de zummer blef
’s naachts he’k ’t kold
bij waarm eten en ’t weer
vraog ik aal maor weer:
“Waor blef de zummer?”
a’k de scheuvels oet ’t vet
a’k de baksteeinen veuil

 

domnee, domnee
vraog de Heer um regen
waant ’t is zo dreug
zo ofgemieterd dreug
stoefzaand en gien vruchtbaor laand
domnee, domnee
aj dan toch verbinding hebt
vraog um regen op aal die bunders
waant ’t is nou stoefzaand
d’r wul nix gruien op ’t laand

 

de Keuning van de rock’n’ roll
plaotst op een neie lecaotie
waor e zoepen kan
zien mam holdt van hum
zien meziek lat e heuren
zien leven lat e gebeuren
as e maor zoepen kan
glas an de mond
de Keuning en de Mond
de meziek en de grond
de Keuning en zien Riek
heur en kiek

 

– nou slaopen
eem lekker gaopen
mörgen een neie dag
nou slaopen
ik zing een leeidtie
zaachies
slaop lekker
mörgen binj d’r weer
maor nou slaopen
ik zing een leeidtie:

 

de bodem zakt
de muren vaalt
’t beeft
de bossem rak leeg
ales geeit kepot
as de muren van Jericho
de muren vaalt
’t diggelgooud
hoou of ’t wieder mot
’t zal wel weer gooud kommen
de bodem zakt
de muren vaalt
’t beeft

 

-nou slaopen
eem lekker gaopen
mörgen een neie dag-

 

(Zundagmörgen
een neie dag
kerkvolk geeit op pad
jonkvolk veur de tillevisie
elk zien eigen G-d
elkse G-d zien klandizie)

 

-© Egbert Hovenkamp II-