‘Bert Hadders is onsterfelijk geworden’

Bert Hadders (rechts) speelde tijdens de uitreiking van de K. ter Laanprijs enkele liedjes met Joost Dijkema. Foto Duncan Wijting

SLOCHTEREN Met het winnen van de K. ter Laanprijs is Bert Hadders, aldus voorzitter Nane van der Molen van ’t Grunneger Bouk , ,,onsterfelijk geworden’’.

De toekenning was reeds bekend, de overhandiging van de 1000 euro en het beeldje van kunstenaar Natasja Bennink vond gisteren plaats in restaurant De Boerderij in Slochteren. Hadders bedankte in zijn speech tientallen mensen. De opsomming, waarbij hij de toegestane tijd ruimschoots overschreed, ging lang goed, tot hij bij zijn broer Roelof kwam die hem op zo vaak had geholpen. Toen brak zijn stem.

Bert Hadders (1962) is de 33ste winnaar van de K. ter Laanprijs en zijn naam verdwijnt nooit meer uit de annalen van de geschiedenis van Groningen, meer precies de Groninger taal en cultuur.

Hans Gerritsen mocht, als voorzitter van SONT (Streektaal-Organisatie in het Nedersaksisch Taalgebied) het juryrapport voorlezen en dat deed hij in het dialect. Dat had hij echter beter niet kunnen doen voor een zaal met honderd diehardGroningers. Het was duidelijk dat de oud-Groningse gedeputeerde en ex-burgemeester van Haaksbergen geen native speaker was.

Wel maakte Gerritsen nog eens duidelijk waarom Hadders de prijs meer dan verdiende. Voor zijn niet-aflatende inzet voor de streektaal en als er niet zoveel muziek in hem zat, zou hij ‘een stille kracht’ zijn.

De ‘rock-’n-roller met zijn malle petje’ werkte als putjesschepper, circusact, bandmanager en bibliothecaris, schreef in 1998 zijn eerste liedje en verwierf zich daarna een plek in de muziekwereld, tot en met theaterprogramma Kokeleko met gitarist Joost Dijkema, met wie hij gisteren enkele liedjes ten gehore bracht.

Hadders was niet alleen blij met het geld. De eerdere beeldjes die hij won waren zo lelijk dat hij ze in het café liet staan, deze ging mee naar huis. De laureaat merkte overigens nog fijntjes op dat hij opgroeide in Tweede Exloërmond en aldus vermoedelijk de eerste Drentse winnaar was van deze Groningse prijs.