Elke plaats had toen meerdere platenzaken. Nu zijn er in de hele provincie nog 3 of 4.

The Train That Took My Girl From Town – The Blue Hearts (1986?)

Ver voor internet en beeldbewerkingsprogramma’s brachten The Blue Hearts deze vinylsingle uit.

Voor de hoes moest eerst een hartvormig stukje zeep gevonden worden. Dat werd in de handen van banjospeler Paul Riesthuis gefotografeerd door Chris van Wierst. (Ik vermoed tenminste dat het Paul is gezien de banjonagels en het haar op zijn armen)

De hoes werd gezeefdrukt bij Simplon. Een proces waarbij de hele band aanwezig was aangezien we gehoord hadden dat je van de verfdampen gratis stoned kon worden.

Of dat zo was kan ik me niet herinneren dus het zal wel.

De distributie deden we zelf. In een geleende auto reden we alle platenzaken in het noorden af.

Af en toe wilde iemand het plaatje wel in consignatie nemen. Niet verkocht? Geen geld.

Deze cover van Doc Watson haalde geen enkele hitparade maar werd in het programma Ronflonflon met Jacques Plafond wel tot ‘Kutplaat Van De Week’ uitgeroepen.

Een twijfelachtige eer maar je moet ergens beginnen.

Paul Riesthuis – banjo en slide

Hendrik Koers – bas

Marjan Feith – zang

Bert Hadders – zang

Co Kamminga – zang

Jan Jansen – gitaar

José Cutileiro – geluid

Mieke Brinkhuizen – management

Zelden zijn er in de geschiedenis van de Bluegrass-muziek door een band zoveel drugs gebruikt. Jan en Co hebben het uiteindelijk niet overleefd.