Wyno and the art of guitar maintenance

In de jaren zeventig klassieker ‘Zen and the art of motorcycle maintenance‘ repareert de hoofdpersoon de BMW van zijn vriend met het lipje van een frisdrankblikje. De vriend reageert geschokt. Hij denkt dat het euvel alleen  kan worden hersteld met een origineel onderdeel.

Filosofie

Dat is het enige dat ik onthouden heb van het boek. Ondanks de aantrekkelijke titel, het feit dat het over motorrijden gaat en dat iedereen het in de kast had ben ik nooit verder dan twee hoofdstukken gekomen.

De stukken over de roadtrip waren leuk maar de filosofieen van de hoofdpersoon gingen mij boven de pet.

Regal

Toch moest ik aan dat boek denken toen ik mijn Regal Style 5 van de reparateur haalde.

Hoewel het een klein gitaartje is knalde ik tijdens een middernachtelijke sessie met de zijkant tegen de tafel. Een klein stukje van de tachtigjarige binding sprong er af.

Het was maar een centimeter maar het irriteerde het me mateloos dat deze gitaar al die tijd min of meer ongeschonden was gebleven en nu door mijn onhandigheid met een litteken door het leven moest.

Wyno

Wyno kan alles repareren dus dit ook. Ipv namaak-oude binding te bestellen graaide hij iets uit zijn legodoos, zaagde er een stukje af,  kleurde het wat bij, plakte het op de gitaar en voila!

Nog 17 jaar

In 2035 is deze gitaar 100 jaar oud. Voor zo ver ik kan nagaan is hij dan in elk geval in Chicago, New York, London, Wisseloord, Dedemsvaart en Oude Pekela geweest. Wie zou er dan niet allemaal op gespeeld hebben?

En een onderdeeltje komt dan uit de legodoos van een klein jongetje uit Harlingen dat met twee rechterhanden geboren werd.

 

 

 

Van Knoal noar Dwingeloo

Afgelopen zaterdag speelden Bert Hadders en Joost Dijkema eerst op het 30e Pagefestival te Stadskanaal. Daarna op hun dooie gemak richting Zomerzinnen in Dwingeloo. Deze week Loppersum, Winschoten en weer Stadskanaal!

foto:Jos Hensens

Molenberg Seizoenspresentatie

Theater de Molenberg presenteert haar programmering op het plein voor het theater.

Bert Hadders en Joost Dijkema spelen nummers uit hun voorstelling Kokeleko.

Keetpop

Dicht bij huis

Als streektaalzanger hoef je al nooit ver te reizen maar afgelopen zondag speelden we zelfs voor de deur.

De geest van Jan Jansen

Begin jaren tachtig maakte ik deel uit van de Groningse bands The Blue Hearts en de Hungry Hearts.

Spil van deze bands was gitarist Jan Jansen, anders dan zijn naam doet vermoeden een bijzonder kleurrijke persoon.

In onze ogen was hij stokoud (33). Naast dat hij een aardig potje kon gitaarspelen was het ook een meesterdief. Hij kon in tien seconden een fiets jatten en geen winkel was veilig voor hem.

De opbrengst ging op in rook: weed, speed, Jack Daniels en heroine. Hij kon het allemaal aardig binnenhouden in tegenstelling tot onze zangeres Co die er in een poging zijn tempo bij te houden flink aan onderdoorging.

We speelden veel door het hele land en zo duurde het toch nog vijf jaar voor de bom barstte.

Onze wegen scheidden, ook die van Jan en Co.

Begrafenis

Jaren later ontmoetten we elkaar weer. Op de begrafenis van Jan.

Hoewel hij in onze tijd als een soort kruising tussen Keith Richards en Johnny Thunders door het leven ging was hij op latere leeftijd Boeddhist geworden en had zelfs de Dalai Lama ontmoet.

Ook bleek hij in een vroeger leven ‘Hippie op de Dam’ geweest te zijn. Een levensstijl waar hij in later jaren vreselijk op af kon geven.

Dit alles aanhorend vroegen we ons fluisterend af of we wel op de begrafenis van de juiste Jan Jansen aanbeland waren.

Dat was acht jaar geleden. Co is inmiddels ook dood. Een talentvolle zangeres maar geen talent voor het leven.

Geest

Onlangs was ik in Arnhem, waar Jan ook vandaan kwam en zag hem! In levende lijve!

Zelfde houding, zelfde nonchalante spel, sigaret, pantermotiefje en die kop.

Ik heb het op een afstandje aangezien en zag dat hij gelukkig was.

Go Johnny, Go!

Jan Jansen (foto: Joost Sizoo)

 

Poolster eerste school met verteltascertificaat

Mijn favoriete school in de veenkolonies, De Poolster in Nieuw Buinen kreeg afgelopen maandag als eerste een certificaat van de directrice van de Verteltas. Ik voerde voor de gelegenheid het Verteltaslied uit met alle leerlingen van de Poolster.

De verteltas stimuleert ouders hun kinderen meer voor te lezen met behulp van een tas met een boek, spelletjes en andere zaken die het lezen kunnen bevorderen. De tassen worden gemaakt door de ouders die zo zelfvertrouwen en gemeenschapzin opdoen.

De verteltas is een initiatief uit Engeland.

Het Dagblad van het Noorden berichtte erover. (met filmpje)

5 Mei Winschoten

Gisteren speelden Joost Dijkema en Bert Hadders op het zeer geslaagde eerste 5 mei-festival van Winschoten. Voor herhaling vatbaar!

De foto’s zijn van Joost Hensens.

In de kever met Loes

Voor het RTV Drenthe programma Tour de Loes ga ik binnenkort op zoek naar het mooiste plekje van Drenthe met mijn oude buurmeisje Loes van der Laan.

https://twitter.com/twitter/statuses/836961490640994304

Zomerzinnen

Literair festival

Site design: Digital Magician