Bosklopper en Pontiac

Bosklopper leeft

De Groningse band Vanderlinde trekt zich een tijdje terug om liedjes te schrijven.

Ze huurden een huisje in Friesland om niet gestoord te worden.

Het eerste wat gitarist Christof Bauwens zag bij binnenkomst was een poster van De Bosklopper Tapes.

Het bleek dat de band zich in het huisje bevond waar tekenaar Peter Pontiac aan zijn laatste boek had gewerkt.

Ook tekende hij daar in de maanden voor zijn dood aan de hoes van de Bosklopper Tapes CD.

Eerste exemplaar

We hadden Peter het eerste exemplaar van een in een oplage van 123 gedrukte posters gestuurd.

Mooi om te zien dat hij dat de moeite waard vond om in te lijsten en op te hangen.

Bestellen

Voor de liefhebber zijn er nog een aantal posters beschikbaar.

Stuur een mailtje bij belangstellling. Ze kosten een tientje plus verzendkosten.

Bosklopper Gala

Het derde Bosklopper Gala

Prinsentuin Leeuwarden

Bert Hadders met Joost Dijkema

Kerk Westerbork (Streekgenoten)

Veenkoloniaal Symphonie Orkest met gast Bert Hadders

Theater Geert Teis (Streekgenoten)

Veenkoloniaal Symphonieorkest met gast Bert Hadders

VKSO in De Klinker (première Streekgenoten))

Veenkoloniaal Symphonie Orkest met gast Bert Hadders

Theater De Klinker (Kokeleko)

 

‘Muziek voor als de stroom uitvalt’

 

Hoewel Bert Hadders (1962) zo’n veertig jaar geleden zijn geboorteplaats 2e Exloërmond verruilde voor het leven in ‘Stad’ bouwde hij middels de personages in zijn liedjes een nieuwe, virtuele nederzetting in de Drents/Groningse Veenkolonies.

 

In de uit ‘arbeidersrode’ bakstenen opgetrokken woningen langs dat kaarsrechte kanaal wonen de dominee die om regen bidt, de kluizenaar die drie keer de Duitse Lotto won, de boer die niet mee mocht doen aan BZV, een bijstandsmoeder met lege koelkast en kapotte Lada en de politicus met het revolutionaire werkgelegenheidsplan. (“ruimtevaart achter de dijk”).

 

Op het kerkhofje ligt Okke Kluun, de laatst ter dood veroordeelde misdadiger van Groningen naast Eltjo Siemens, slachtoffer van politiegeweld tijdens de landbouwstakingstaking van 1929.

 

Hadders bezingt deze mensen met empathie, humor en aandacht voor detail.

 

Muzikaal worden de liedjes vormgegeven door het fantasierijke en volstrekt originele gitaarspel van Joost Dijkema (1989). Over de rudimentaire basis van Hadders fingerpicked autodidact Dijkema zich een weg naar de gitaarhemel.

Samen maakt het duo Veenkoloniale volksmuziek met invloeden van folk, country, blues en schlager met als basis altijd een memorabele popmelodie.

De Molenberg (Kokeleko)

 

‘Muziek voor als de stroom uitvalt’

 

Hoewel Bert Hadders (1962) zo’n veertig jaar geleden zijn geboorteplaats 2e Exloërmond verruilde voor het leven in ‘Stad’ bouwde hij middels de personages in zijn liedjes een nieuwe, virtuele nederzetting in de Drents/Groningse Veenkolonies.

 

In de uit ‘arbeidersrode’ bakstenen opgetrokken woningen langs dat kaarsrechte kanaal wonen de dominee die om regen bidt, de kluizenaar die drie keer de Duitse Lotto won, de boer die niet mee mocht doen aan BZV, een bijstandsmoeder met lege koelkast en kapotte Lada en de politicus met het revolutionaire werkgelegenheidsplan. (“ruimtevaart achter de dijk”).

 

Op het kerkhofje ligt Okke Kluun, de laatst ter dood veroordeelde misdadiger van Groningen naast Eltjo Siemens, slachtoffer van politiegeweld tijdens de landbouwstakingstaking van 1929.

 

Hadders bezingt deze mensen met empathie, humor en aandacht voor detail.

 

Muzikaal worden de liedjes vormgegeven door het fantasierijke en volstrekt originele gitaarspel van Joost Dijkema (1989). Over de rudimentaire basis van Hadders fingerpicked autodidact Dijkema zich een weg naar de gitaarhemel.

Samen maakt het duo Veenkoloniale volksmuziek met invloeden van folk, country, blues en schlager met als basis altijd een memorabele popmelodie.

Het Kielzog (Kokeleko)

 

‘Muziek voor als de stroom uitvalt’

 

Hoewel Bert Hadders (1962) zo’n veertig jaar geleden zijn geboorteplaats 2e Exloërmond verruilde voor het leven in ‘Stad’ bouwde hij middels de personages in zijn liedjes een nieuwe, virtuele nederzetting in de Drents/Groningse Veenkolonies.

 

In de uit ‘arbeidersrode’ bakstenen opgetrokken woningen langs dat kaarsrechte kanaal wonen de dominee die om regen bidt, de kluizenaar die drie keer de Duitse Lotto won, de boer die niet mee mocht doen aan BZV, een bijstandsmoeder met lege koelkast en kapotte Lada en de politicus met het revolutionaire werkgelegenheidsplan. (“ruimtevaart achter de dijk”).

 

Op het kerkhofje ligt Okke Kluun, de laatst ter dood veroordeelde misdadiger van Groningen naast Eltjo Siemens, slachtoffer van politiegeweld tijdens de landbouwstakingstaking van 1929.

 

Hadders bezingt deze mensen met empathie, humor en aandacht voor detail.

 

Muzikaal worden de liedjes vormgegeven door het fantasierijke en volstrekt originele gitaarspel van Joost Dijkema (1989). Over de rudimentaire basis van Hadders fingerpicked autodidact Dijkema zich een weg naar de gitaarhemel.

Samen maakt het duo Veenkoloniale volksmuziek met invloeden van folk, country, blues en schlager met als basis altijd een memorabele popmelodie.

Theater VanBeresteyn (premiere Kokeleko)

Bert Hadders met begeleiding van Joost Dijkema spelen Kokeleko.

Twee mannen, twee gitaren, sterke verhalen en een hoop liedjes over de geschiedenis van Groningen.

Site design: Digital Magician