Tien Dagen, Tien Hoezen #1
De man op de hoes is de opa (1840-1920) van mijn opa Berend Trip.
Net als ik heette hij ook Berend. Hij was een vrijgezel van 40 toen zijn broer Albert zichzelf van het leven benam.
Waarschijnlijk uit verdriet over een eerder dat jaar overleden dochtertje. Berend trouwde vervolgens met de weduwe van zijn broer.
Samen kregen ze vier kinderen naast de vier die er al waren.Ik stam af van Albert.
Op de enige foto die van Berend bekend is draagt hij twee oorringen. Misschien was hij schipper voordat hij boer werd?
Die ringen draag ik nu al jaren.
Margriet de Vries maakte ooit een schilderij van die foto en Kitty Lolkema gebruikte dat voor de hoes van de Cooperoazie, een samenwerkingsverband tussen de overgebleven leden van Cochon Bleu en het restant van de Nozems na het vertrek van respectievelijk hun bassist en onze drummer.
Ik zonderde mij een maand lang af in een verlaten school in 1e Exloermond en schreef de tien liedjes voor deze plaat. In de weekends kwam de band langs.
Iedereen pikte een instrument uit een enorme berg ukeleles, gitaren, banjo’s mandolines en accordeons en zo maakten we de arrangementen voor De Cooperoazie.
De CD was verpakt in een prachtig hoesje met strokartonnen inlay, een uitgebreid boekje en verscheen in een genummerde oplage van duizend.Later kwam er nog een speciale uitgave voor de Noorderlinkdagen met een hoes van Oscar Venema en Robert van der Molen en een versie voor de Gasunie.
Peter van der Heide schreef een ronkende recensie in het DvhN en gaf 5 sterren.