Toch nog n gedichie..

Toun mie van gemaintewege vroagt wuir of ik gemaintedichter wol worden zee ik dat ik nog nooit n gedicht schreven haar.

 

Das nait huilmoal woar..

 

In t schoultje in 1e Mond kreeg ik in ainmoal de geest.

 

Der fietste n kirrel mit striepkoorn boksem laangs en dat inspireerde mie tot t volgende:

 

Ik kin nait zeggen dat ik t huusholden slim serieus neem.

Bie mie thuus ist echt n zootje..

Ain ding het moeke der wel goud instampt:

Altied de buutsen leeghollen veurdast de boksem in de wasmachien stopst.

Maisstied is de oogst nogal schoamel: wat muntgeld, een plektrum, haalve bierviltjes mit tillefoonnummers en, as k mazzel heb, een tientje of een stukkie stuff.

Mien voaders buutse was n stuk groter en de inholt was fascinerend:

 

 

Pabbe’s striepkoorn boksem

 

Inholt:

Stompie potlood, rooie buusdouk

rosteg knipmès, appelsien

Iezerdroadje, sollegoaren,

moertje van de maaimachien

 

Pepermuntje, gruine stuuver

haalve meter bindertouw

En op de bodem van de buutse

boodschappenbraifie van de vraauw

 

 

Site design: Digital Magician