Ons Appie is n vrumde/ hij sprekt de toal nait meer
Hij nuimt zukzulf nou Albert/ en proat as n meneer
Hij het meer boven d ogen/ hij het meer op de baank
Soms komt e op viside/ mor dat duurt maisstied nait laank
Want ons Appie is ons Appie ja nait meer en dat dut zeer
Ons Appie is perfesser/ in wat dat wait gainnain
Zien wief zugt ons nait zitten/ dus hij komt altied allain
Zien aigenwieze kinder/ proaten hooghaarlemmerdieks
En ze zeggen as ik trugproat/ ‘we verstaan u niet oom Rieks’
Want ons Appie is ons Appie ja nait meer en dat dut zeer
Hij kon altied al goud leren/ tas mit bouken achterop
N houtje-touwtje jaase/ en n groode zwaarde fok
En zo voak kreeg e klappen/ op henweg en weerom
En wel mog hom den helpen?/ Want ik was staark mor stom
Nee, ons Appie is ons Appie ja nait meer en dat dut zeer joa, dat kriegst van dat geleer