Nummer 1!

Der Zit Gain Schot In Mie steeg in de tweede week (!) door naar de eerste plaats in de Noord Negen!

Dicht bij huis

Als streektaalzanger hoef je al nooit ver te reizen maar afgelopen zondag speelden we zelfs voor de deur.

De geest van Jan Jansen

Begin jaren tachtig maakte ik deel uit van de Groningse bands The Blue Hearts en de Hungry Hearts.

Spil van deze bands was gitarist Jan Jansen, anders dan zijn naam doet vermoeden een bijzonder kleurrijke persoon.

In onze ogen was hij stokoud (33). Naast dat hij een aardig potje kon gitaarspelen was het ook een meesterdief. Hij kon in tien seconden een fiets jatten en geen winkel was veilig voor hem.

De opbrengst ging op in rook: weed, speed, Jack Daniels en heroine. Hij kon het allemaal aardig binnenhouden in tegenstelling tot onze zangeres Co die er in een poging zijn tempo bij te houden flink aan onderdoorging.

We speelden veel door het hele land en zo duurde het toch nog vijf jaar voor de bom barstte.

Onze wegen scheidden, ook die van Jan en Co.

Begrafenis

Jaren later ontmoetten we elkaar weer. Op de begrafenis van Jan.

Hoewel hij in onze tijd als een soort kruising tussen Keith Richards en Johnny Thunders door het leven ging was hij op latere leeftijd Boeddhist geworden en had zelfs de Dalai Lama ontmoet.

Ook bleek hij in een vroeger leven ‘Hippie op de Dam’ geweest te zijn. Een levensstijl waar hij in later jaren vreselijk op af kon geven.

Dit alles aanhorend vroegen we ons fluisterend af of we wel op de begrafenis van de juiste Jan Jansen aanbeland waren.

Dat was acht jaar geleden. Co is inmiddels ook dood. Een talentvolle zangeres maar geen talent voor het leven.

Geest

Onlangs was ik in Arnhem, waar Jan ook vandaan kwam en zag hem! In levende lijve!

Zelfde houding, zelfde nonchalante spel, sigaret, pantermotiefje en die kop.

Ik heb het op een afstandje aangezien en zag dat hij gelukkig was.

Go Johnny, Go!

Jan Jansen (foto: Joost Sizoo)

 

Dotan-schandaal breidt zich uit

Naar aanleiding van de berichtgeving over de zanger Dotan even het volgende: Ook ik heb mij schuldig gemaakt aan het gebruik van zg. trollen om de rest van de mensheid wijs te maken dat ik een geliefde en gevierde muzikant zou zijn.

Aangezien ik niet over de tijd en middelen beschik die de heer Dotan ter beschikking staan gaat het in mijn geval slechts over 1 nepaccount en wel dat van de heer Gradus J. Bosklopper.
Alle door de fictieve heer Bosklopper gedane uitspraken over mijn succes, fanschare en muzikale genialiteit zijn geheel door mijzelf uit de dikke duim gezogen en dienen dan ook genegeerd te worden.
Ook de vijftien fans die komend weekend het optreden van mij en Joost Dijkema in cafe Mulder te Groningen (zondagmiddag 17.00 uur) zouden bezoeken zijn door mij besteld en betaald.
Bij deze bied ik de mensen die door deze hype er van overtuigd geraakt zijn dat ik een succesvolle artiest ben nederig mijn excuses aan.

Nederig buigt Hadders het hoofd

Wouter Hakhoff steekt de loftrompet

Op de nieuwe Nozemsingle ‘Gruinteboer Van T Oosterpaark’  hoor je na het zinnetje ‘Jehannes stekt de loftrompet’ een prachtige trompetpartij.

 

Je zou verwachten dat die van de Oosterparker trompettist Jehannes Elzinga is maar je hoort zijn collega Wouter Hakhoff, bekend van De Kift, Maison du Malheur en het B-Movie Orchestra.

wouter hakhoff

 

Eddy Wally, Van Gogh en Friet van Piet

Igor Wijnker schrijft:

 

Voor het nog te verschijnen Rock City wil ik graag verslag doen uit de eerste hand. Zodat de lezer of luisteraar het idee heeft er zelf bij te zijn. Dat dit ook zeer ongemakkelijke momenten oplevert, merkte ik een paar weken geleden.

Op een donderdag in februari maakte ik onderstaande foto van Bert Hadders.

Tijdens het marathongesprek daarvoor en daarna vertelde hij me ongeveer alles over zijn leven. Of zoals hij het zelf verwoordde: ‘ik heb nu geen geheimen meer.’

 

Een paar dagen later maak ik kennis met zijn fenomenale achteloosheid. Het is dag drie in de Dunn Devil-studio van Bas Mulder waar hij met de andere Nozems de nieuwe plaat Kokeleko opneemt. In een zeer ontspannen sfeer. Toch zijn er al zes liedjes opgenomen.

 

Ze hoeven alleen nog even te worden ingezongen. Juist op het moment dat Hadders naar de geïsoleerde zangbooth (‘het kolenhok’) loopt om de vocalen op te nemen, Continue reading “Eddy Wally, Van Gogh en Friet van Piet”

Dim Junius op tillevisie

Oog televisie besteedde aandacht aan de expositie over strips en popmuziek in het Stripmuseum. Onze eerste drummer Dim Junius is uitgebreid aan het woord en mag ook nog een potje drummen. De hoes van de Bosklopper Tapes heeft een ereplekje.

Nieuwe vondst Bosklopper Tapes?

Op de plek waar hij een aantal jaren terug de inmiddels roemruchte Bosklopper Tapes vond werd Bert Hadders vanmiddag door een fotograaf betrapt.

 

Binnenkort een deel twee?

 

Site design: Digital Magician