Gezing en geplaas in Forum Groningen

Muzikant Bert Hadders en schrijver Herman Sandman beschrijven de haat-liefde verhouding met het land van hun vaders; de Veenkoloniën. Het resultaat is een portret met verhalen en liedjes van de streek en zijn inwoners, met al hun eigenaardigheden.

Voor de Groningers en Drenten een feest der herkenning, voor boetenstoanders een openbaring. De een is Drent, de ander Groninger, maar met een gedeelde haat-liefde verhouding met het land van hun vaders, de Badlands van het Noorden. Een wereld van leegte, windmolens en filterkoffie, waar elke zandstorm het einde van de wereld aankondigt en het leven net de Duitse Lotto is: Ohne Gewähr. Hadders en Sandman balanceerden in de achterkamer van de beschaving op de rand van een alcoholverslaving, maar overleefden. De een zingt alles van zich af, de ander doet dat met verhalen. Een ode aan de schoonheid van het land en de bewoners, met al hun eigenaardigheden.

Gezing en geplaas in DNK Assen

Muzikant Bert Hadders en schrijver Herman Sandman beschrijven de haat-liefde verhouding met het land van hun vaders; de Veenkoloniën. Het resultaat is een portret met verhalen en liedjes van de streek en zijn inwoners, met al hun eigenaardigheden.

Voor de Groningers en Drenten een feest der herkenning, voor boetenstoanders een openbaring. De een is Drent, de ander Groninger, maar met een gedeelde haat-liefde verhouding met het land van hun vaders, de Badlands van het Noorden. Een wereld van leegte, windmolens en filterkoffie, waar elke zandstorm het einde van de wereld aankondigt en het leven net de Duitse Lotto is: Ohne Gewähr. Hadders en Sandman balanceerden in de achterkamer van de beschaving op de rand van een alcoholverslaving, maar overleefden. De een zingt alles van zich af, de ander doet dat met verhalen. Een ode aan de schoonheid van het land en de bewoners, met al hun eigenaardigheden.

Gezing en Geplaas in VanSlag

Muzikant Bert Hadders en schrijver Herman Sandman beschrijven de haat-liefde verhouding met het land van hun vaders; de Veenkoloniën. Het resultaat is een portret met verhalen en liedjes van de streek en zijn inwoners, met al hun eigenaardigheden.

Voor de Groningers en Drenten een feest der herkenning, voor boetenstoanders een openbaring. De een is Drent, de ander Groninger, maar met een gedeelde haat-liefde verhouding met het land van hun vaders, de Badlands van het Noorden. Een wereld van leegte, windmolens en filterkoffie, waar elke zandstorm het einde van de wereld aankondigt en het leven net de Duitse Lotto is: Ohne Gewähr. Hadders en Sandman balanceerden in de achterkamer van de beschaving op de rand van een alcoholverslaving, maar overleefden. De een zingt alles van zich af, de ander doet dat met verhalen. Een ode aan de schoonheid van het land en de bewoners, met al hun eigenaardigheden.

Onsterfelijk

‘Bert Hadders is onsterfelijk geworden’

Bert Hadders (rechts) speelde tijdens de uitreiking van de K. ter Laanprijs enkele liedjes met Joost Dijkema. Foto Duncan Wijting

SLOCHTEREN Met het winnen van de K. ter Laanprijs is Bert Hadders, aldus voorzitter Nane van der Molen van ’t Grunneger Bouk , ,,onsterfelijk geworden’’.

De toekenning was reeds bekend, de overhandiging van de 1000 euro en het beeldje van kunstenaar Natasja Bennink vond gisteren plaats in restaurant De Boerderij in Slochteren. Hadders bedankte in zijn speech tientallen mensen. De opsomming, waarbij hij de toegestane tijd ruimschoots overschreed, ging lang goed, tot hij bij zijn broer Roelof kwam die hem op zo vaak had geholpen. Toen brak zijn stem.

Bert Hadders (1962) is de 33ste winnaar van de K. ter Laanprijs en zijn naam verdwijnt nooit meer uit de annalen van de geschiedenis van Groningen, meer precies de Groninger taal en cultuur.

Hans Gerritsen mocht, als voorzitter van SONT (Streektaal-Organisatie in het Nedersaksisch Taalgebied) het juryrapport voorlezen en dat deed hij in het dialect. Dat had hij echter beter niet kunnen doen voor een zaal met honderd diehardGroningers. Het was duidelijk dat de oud-Groningse gedeputeerde en ex-burgemeester van Haaksbergen geen native speaker was.

Wel maakte Gerritsen nog eens duidelijk waarom Hadders de prijs meer dan verdiende. Voor zijn niet-aflatende inzet voor de streektaal en als er niet zoveel muziek in hem zat, zou hij ‘een stille kracht’ zijn.

De ‘rock-’n-roller met zijn malle petje’ werkte als putjesschepper, circusact, bandmanager en bibliothecaris, schreef in 1998 zijn eerste liedje en verwierf zich daarna een plek in de muziekwereld, tot en met theaterprogramma Kokeleko met gitarist Joost Dijkema, met wie hij gisteren enkele liedjes ten gehore bracht.

Hadders was niet alleen blij met het geld. De eerdere beeldjes die hij won waren zo lelijk dat hij ze in het café liet staan, deze ging mee naar huis. De laureaat merkte overigens nog fijntjes op dat hij opgroeide in Tweede Exloërmond en aldus vermoedelijk de eerste Drentse winnaar was van deze Groningse prijs.

Uit het plakboek

Begin deze eeuw waren er nog geen smartphones of Spotify.

Breedbandinternet bestond net en Bert Hadders had een gouden idee.

Beginnend reporter Herman Sandman schreef erover in de Groninger Gezinsbode.

Reiderwolde Amfitheater (met Sandman)

Ooit, toen ze het nog niet zo druk hadden traden Herman Sandman en Bert Hadders op onder de naam Gezing en Geplaas. Hadders zong wat en Sandman nam het geplaas voor zijn rekening.

Speciaal voor de viering van tien jaar Reiderland, Amfitheater en begraafplaats laten zij weer eens gezamenlijk van zich horen. De entree is vrij en de omgeving fantastisch.

Sandman in Kunststof

Onze favoriete Veenkoloniale schrijver in ons favoriete radioprogramma: morgen is Herman Sandman te gast in het radio 1-programma Kunststof.
Nu zullen we eindelijk horen wat we altijd al hadden willen weten.
Van zeven tot acht ’s avonds.

foto: Paul Abrahams

Site design: Digital Magician