Nooit eerder zoveel plezier beleefd aan Appie Alberts dan in de afgelopen week.
Allereerst al de prettig uit de hand gelopen boekpresentatie/optreden/reunie van (voormalig) Rock ’n Roll Groningen in de Spieghel en vervolgens met zijn biografie.
Eenmaal begonnen aan het door vriend Herman Sandman opgetekende levensverhaal was er geen stoppen aan.
Hoewel mijn bemoeienissen met de man marginaal zijn komen er tientallen vrienden en bekenden voorbij.
Mijn toenmalige vriendin Marjan mocht zich in de jaren tachtig in een bovenmatige belangstelling van Appie verheugen. Hij bestookte haar met liefdesverklaringen en soms logeerde hij bij ons in de Oosterpoort.
Mij daarbij als een lastig huisdier negerend. Dat scheikunde niet echt mijn forte was hielp ook niet.
Het viel niet mee om al voor het ontbijt geconfronteerd te worden met het onblote achterwerk van de heer Alberts die na een lange nacht op onze kamervloer gecrashed was.
Muzikaal gezien vond ik vooral de periode rond de elpee Cafe Racer leuk. Soms deden we mee zoals te zien is op het onderstaande filmpje in Simplon.
Ook herinner ik me een gezamenlijk optreden in de Melkweg waarbij Candy Dulfer mee zou doen. Appie had haar manager/moeder gebeld maar deze stuurde heel verstandig haar vader Hans als vervanging.
Doctor in de Rock ’n Roll van Herman Sandman: nu in de betere boekhandel!
